Kompletnie przez przypadek natrafiłem w antykwariacie na 'Księgowego'. Zaintrygował mnie głupawy tytuł oraz krótka recenzja na okładce, a że kolekcjonuję literackie kurioza, postanowiłem ją kupić. Te kilka złotych mogłem odżałować. Rzecz wydało w 96' kompletnie mi nieznane wydawnictwo INKAUST. Kieszonkowy paperback, na szybko żółknącym pulpowym papierze, tak charakterystycznym dla kryminałów 'do pociągu'. Choć raczej na krótkie trasy, bo rzecz ma ledwie 120ścia stron.
Dużo w niej nawiązań do klasyków, między innymi Mistrza i Małgorzaty, i choć język miejscami toporny i kilka w niej niepotrzebnych dłużyzn (autorowi kompletnie nie wyszła scena w pociągu), to historia wciąga i te kilka potknięć można spokojnie wybaczyć.
Postacią wokół której obraca się cała fabuła, jest tytułowy Księgowy. Człowiek bez nazwiska, everyman jakiego mijamy codziennie na ulicy. Poznajemy go w dramatycznych okolicznościach ułożone dotąd życie rozpada się, słodka rutyna odchodzi, kobieta zostawia go (uprzednio wynosząc wszystkie meble z mieszkania). Na fali kryzysu praca traci sens, a idące za tym zaniedbania doprowadzają go na skraj bankructwa. Poznaje zwariowaną studentkę etnologii, po szalonej nocy (cóż za piękna klisza!) i jej wyjeździe za granicę, wiedziony impulsem, postanawia rzucić wszystko i ruszyć za nią do Peru, marząc naiwnie o rozpoczęciu wszystkiego na nowo na sielskiej, zapomnianej wsi.
Opowieść nabiera rumieńców, gdy na arenę zdarzeń wkraczają mocodawcy Księgowego. Stowarzyszenie Księgowych (cóż za oryginalność) postanawia odszukać go i 'nawrócić', albo złożyć posiadane przez niego tajemnice wraz z nim do grobu.
Stajemy się obserwatorami ponadnarodowego, tysiącletniego spisku ludzi władających światem z tylnego siedzenia. Pięknym jest teks: 'Nie jest możliwy nieograniczony rozwój w ograniczonej przestrzeni. My dbamy o stabilność ekonomii i spokój mieszkańców Ziemi'. Stowarzyszenie, jak odsłania nam rozdział po rozdziale, książka stoi za globalnym ładem w którym żyjemy. Wszak za każdym wielkim człowiekiem, w cieniu, tkwi jego księgowy. Tu pojawia się piękne nawiązanie do Mistrza i Małgorzaty, mamy tu wplecioną szkatułkową historię księgowego Poncjusza Piłata w dniach ostatnich Chrystusa.
A dalej pościgi, strzelaniny i dialogi godne technothrillerów Clancy'ego. Jak rozmowa (właściwie monolog) Księgowego ze swym byłym przełożonym:
'Możemy sprawić, że znikniesz. Zablokujemy twoje konta. Zniszczymy twoją wiarygodność kredytową. Staniesz się zaszczutym, poszukiwanym przez wszystkich malwersantem. Będziesz błagał o śmierć, a my uczynimy twoje życie piekłem. Ten świat jest w naszych rękach. To my kontrolujemy przepływ jego zasobów i kapitału.'
Nie zdradzę jak rzecz się kończy. Powiem jedynie, że spodziewać się można tasiemcowej kontynuacji. Gdzieś chyba nawet zetknąłem się z wzmianką na jej temat. Księgowość w czasach zarazy, czy jakoś tak.
Czy polecam. Hmm, mam mieszane uczucia. Z jednej strony warto spojrzeć na coś tak egzotycznie oryginalnego, z drugiej zaś na pewno do tej książki nie wrócę.
hahah ;) moc z Toba super Janku
OdpowiedzUsuńodżałować przez rz?:)
OdpowiedzUsuń@Ves: Już poprawiam panie prezesie;P
OdpowiedzUsuńStowarzyszenia księgowych panie prezesie :)
OdpowiedzUsuńdobra głowa
OdpowiedzUsuń