Przejdź do głównej zawartości

Karnawał blogowy RPG #23: Zanim zagraliście pierwszą sesję.


Dawno nie pisałem do Karnawału, bo też i po prawdzie nie miałem o czym. Z erpegie łączy mnie na obecną chwilę bardziej sentyment i dobre wspomnienia z czasów młodości (sic!) niż aktywne granie, daj boże, co miesiąc chociaż i udzielanie się w fundomach czy innych blogosferach. A tu z nagła Seji trącił sentymentalną strunę.
Wszystko zaczęło się dawno, dawno temu w czasach gdy nie było jeszcze Google. Gdzieś w kwietniu 94' nieistniejące już czasopismo o grach komputerowych TOP Secret rozpoczęło współpracę ze świeżo upieczoną wtedy Magią i Miecz na pojedynczej stronie w piśmie, redaktorzy MiM prezentowali wówczas papierowe RPG laikom. Jednocześnie w tym czasie źródłem lektur SF były wyblakłe numery Fantastyki z lat 80' Znalazło się w nich kilka artykułów na temat planszówek i gier paragrafowych oraz jakiś pobieżny tekst o RPG. Wybaczcie, ale nie pamiętam dokładnie gdzie i kiedy. Minęło, bagatela, siedemnaście lat od tamtych dni.
Mim „u nas na wsi” był nie do dostania. Okazja trafiła się w maju 95'. Kumpel z klasy również czytający TOP Secret wspomniał na jakiejś przerwie, że widział w kiosku to czasopismo, którym się tak interesowałem. Numer miał paskudną „mroczną” okładkę we wszystkich odcieniach brudnego granatowego i cały był poświęcony demonom. Przeczytałem go od deski do deski co najmniej z dwa razy.
Postanowiłem rozkręcić własną drużynę. Problemem, który stał na drodze był brak znajomości i posiadania jakiegokolwiek systemu. We wspomnianym już majowym numerze MiM znajdował się scenariusz „Ostatnia przystań” nie osadzony w żadnym konkretnym systemie i pozbawiony jakichkolwiek statystyk BN. Na potrzeby sesji stworzyłem własną, uproszczoną mechanikę opartą o k6. Sporo graliśmy wtedy w planszówki, nieśmiertelnego Obcego i pierwszą polską edycję Magii i Miecz i stamtąd czerpałem wzorce. Pierwsza sesja okazała się totalną klapą. Gdzieś w połowie ukatrupiłem postacie (wspomniana wyżej mechanika), a dla moich ówczesnych graczy było to ostatnie spotkanie z RPG.
Przy wakacjach 95' jeszcze inszy kumpel przywiózł z trochę większej wsi (takiej z tramwajami) podręcznik do Warhammera. Poprowadził jakąś przerobioną z Kryształów Czasu sesję, a KC to był wtedy hit. Mi na szczęście udało się ten etap przeskoczyć (chyba nawet stworzyłem jakąś postać do KC) i swoją znajomość z RPG zacząłem od WFRP. Były wakacje, z drugiej ręki kupiłem podstawkę do Młotka, zacząłem prowadzić kumplom z klasy materiały z MiM. Z czasem jeszcze parę osób wciągnąłem w nałóg. Między innymi obecną szefową działu Młotka na polterze. Potem pierwszy konwent (Krakon 99'!), fandom i już poszło z górki.
A teraz, tak jak Seji, kolekcjonuje podręczniki i wzdycham jaka to fajna była 1edycja Młotka i klub ortodoksów ;)

Komentarze

  1. 'Pierwsza sesja okazała się totalną klapą. '

    Heh, pierwsze koty za płoty bywają bolesne :).

    Peace,
    Skryba.

    OdpowiedzUsuń
  2. Dzieki. Dodane. :)

    1 ed. Mlotka jest wciaz the best, mechanika dziala, a KO to juz co rpawda Klub Emerytow, ale zawsze. Gdzies mam nawet rysunek Xaverego, ten z lutlampa. :D

    OdpowiedzUsuń
  3. O tak! Klub Ortodoksów :D Ech, te larpy. Sentymentalny się robisz Seji;) Mechanika młotka niestety próby czasu nie przetrzymała ;)

    A pierwsze koty, to fakt. Bez przygód się nie obeszło ;) Trzymaj się, Skryba!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Moje spojrzenie na Warhammer Fantasy Roleplay 3rd edition

Ostatnimi czasy, pewnie przy okazji pojawienia się 4 edycji WFRP, szczególnie polskiego wydania, pojawiło się kilka komentarzy i dyskusji na temat 3 edycji Warhammera. 'Dyskusje' na fejsie mnie nie interesują, ale postanowiłem napisać kilka zdań o tym co mi się w 3 edycji podoba, a co już niekoniecznie. Rozegrałem z drużyną kilka modułów i scenariuszy: An Eye for an Eye, The Gathering Storm, The Winds of Change, The Edge of Night . W sumie kilkanaście sesji. Trochę materiałów z pozostałych dodatków przeczytałem i czekają na swoją kolej. Jak wszyscy wiemy, wokół tej gry narosło wiele mitów i nieporozumień, więc czemu by nie dorzucić swoich trzech groszy i opinii na temat Warhammer Fantasy Roleplay od FFG. Najpierw kilka rzeczy, które w tym systemie mi się nie podobają. Niespójna i nieprzemyślana linia wydawnicza. Temat pojawia się chyba najczęściej we wszelkiej maści opiniach na temat trzeciej edycji młotka, że za dużo, że dziwnie, że jakieś nie wiadomo co w pud...

Mars 2050 - Pies o trzech nogach

Erpeżki kupuję nałogowo i mam ich na półce kilka. Czasem jest tak, że dorzucam w sklepie do koszyka jakiś materiał nieoczekiwany, który mnie zainteresuje okładką, tematem i jeszcze może się przyczynić do darmowej wysyłki. Zbieram też ostatnio trochę mini gier z braku czasu na lekturę kolumbryn gdzie na 400 stron 250 jest o niczym. Wszystko to dla dokarmienia się pomysłami, inspiracjami i tabelkami, do użytku w innych grach (Mausritter! Mothership!). Takim to sposobem w moje ręce trafił Mars 2050, którego napisał, zilustrował i złożył Przemysław Ławniczak, a wydało Dungal Games w serii swoich gier lekkich łatwych i przyjemnych. I tak, oczywiście, jest to kiepsko zredagowany i zaprojektowany  heartbraker ale nie o ty ma być ten tekst (no dobra, o tym). Tego się można było spodziewać. Do napisania tego tekstu skłoniły mnie dwie rzeczy:  Dawno nie było nic na blogu (pandemia się skończyła i jakoś tak człowiek ma mniej czasu na pierdoły). Poniższy fragment blurba i stojąca do...

Żodyn tam czorny!!! BIAŁA MEWA!!!

Najnowsza edycja Białej Mewy, opatrzona jakże uroczym numerem 1.2, już dostępna do ściągnięcia!!! A w niej: Z dawna oczekiwany dodatek!!! Karta Postaci!!! Nowa edycja napędzana potęgo AI!!!! Ta sama treść, inna czcionka!!! :P _______________________________________________________________ EDIT: Wersja 1.1 już dostępna do ściągania! Dziękuję licznym fanom Białej Mewy za sugestie co do poprawek w tekście :) _______________________________________________________________ Na fali popularności IMHO mocno średniego, a ciekawie wydanego systemu (chyba)OSR wyroiło się trochę gier i kickstarterów wszelkiej maści w Internetach. Gdzie człowiek nie spojrzy, to jakaś broszura w żółto-czarnej stylizacji. To i ja postanowiłem na tej fali hype'u coś skrobnąć. Przewinął się przez me ręce rodzimy produkt inspirowany Dark Fort ale, że jest rozbuchany do 20 stron zabijając ideę treściwej gry na jednej kartce A4, to przedstawiam wam swoją, prawdziwie polską, recepcję Dark Fort ;) Za darmoszkę, bez mone...